บทที่ ๖๐

นางวิยะดาถามอิเหนา ถึงบุษบา

ต่อบทร้อง “เอามาด้วยหรือไม่จงบอกมา” หน้า ๒๒๑

อิเหนา จุ๊ จุ๊ อึงไปน่ะ
วิยะดา ก็เอาเจ้าพี่เขาไปไว้ที่ไหนล่ะเพคะ
อิเหนา ใคบอก
วิยะดา เจ้าพี่พาไปเองไม่รู้หรือ ถึงต้องหาคนบอก
อิเหนา ก็พี่ไม่ได้พาไปนี่
วิยะดา อือ ยังไม่รับสั่งอิก ประเดี๋ยวก็ร้องไห้
อิเหนา อย่าอึงไป
วิยะดา ม่าย ม่าย เอาพี่บุษบาเขามาให้ได้
อิเหนา ขันจริง เห็นหรือว่าพี่นี้พาไป
วิยะดา ไม่เห็นก็รู้อยู่ในใจ
อิเหนา รู้ว่าอยู่ไหน
วิยะดา อยู่ที่เจ้าพี่เอาไปไว้
อิเหนา แม่คุณ นี่ใคสอนให้พูดนี่นะ
อิเหนา ใคสอนเจ้าพี่ให้ไม่รับล่ะเพคะ
อิเหนา รับไม่รับก็การอะไร
วิยะดา ก็เอาพี่เขาไปทำไม
อิเหนา ไปเที่ยวป่าหาเม็ดมะกล่ำบุหรี่พระรามกระเช้าสีดา
วิยะดา อือดีละ หม่อมฉันน่ะไม่รักไม่พาไป รักแต่พี่บุษบา ปล่อยเถอะฉันไม่ให้กอดละ จะร้องให้อึงสิน่า หือ หือ ที่พี่บุษบาน่าพาไป ที่หม่อมฉันน่ะไม่คิดถึง

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ