บทที่ ๔๗

มะดีหวีให้สัตย์กับอิเหนา

ต่อบทร้อง “สุดแต่จะให้ได้แก่เจ้านี้” หน้า ๘๗

อิเหนา รับสั่งนะขอรับ ถึงยังไงยังไงคงจะให้ได้กับหม่อมฉันนะขอรับ
มะดีหวี จ๊ะ จะช่วยทูลเบี่ยงบ่ายให้หายกริ้ว ถ้าหายกริ้วแล้วก็คงต้องตกเป็นของเจ้า
อิเหนา ถ้ายังเป็นเชิงยังงั้นยังเต็มที หม่อมฉันขอประทานว่าจะโปรดให้ได้กับหม่อมฉันดอกขอรับ
มะดีหวี จ๊ะ ก็ว่ายังงั้นน่าซี้
อิเหนา ต้องขอรับประทานอิกที
มะดีหวี ก็ว่าแล้วนี่นะ จะต้องว่าอิกทำไม เจ้าอยากให้ว่าก็จะว่าให้ จะผ่อนผันพิดทูลให้ สุดแต่จะให้ได้แก่เจ้านี้ เอ้าพอหรือยังล่ะ
อิเหนา ขอรับ (ว่าแก่บุษบา) นี่แน่น้องบุษบา ได้ยินด้วยกันนะ ถ้ายังไงต่อไปเบื้องน่า ถ้าท่านจะลืมคำมั่นสัญญา รักท่านละทูลเตือนท่าน อย่าให้เสียคำมั่นสัญญา เอ้า พุ่ทโธ่ พี่พูดดีดีก็โกรธด้วยนี่นะ อนิจจา อ้อนี่แม่เต็มใจหรือที่จะไปกับจรกา
มะดีหวี แม่สัญญาแล้วก็วางน้องเสียเถิดพ่อ ช้านักแล้ว แม่จะได้ลากลับไป ถ้าช้าอยู่ ทรงทราบละครั้งนี้แม่จะมีความผิดใหญ่
อิเหนา หม่อมฉันจะวางเดี๋ยวนี้ อย่าร้อนพระทัย พี่ทั้งสี่ทำไมพากันก้มหน้า โกรธนักหรือที่น้องทูลขอสัญญา ถ้ากระนั้นก็จะต้องขอสัญญาพี่บ้าง พี่จะสัญญาได้ดังรับสั่งแมะจงว่า ยังไงพี่บาหยันค้อนข้าทำไม เห็นจะหมั่นไส้ข้านักหนา แม้นมีเมตตาแก่น้องทั้งสอง จงมาปรองดองให้สัญญา
บาหยัน ทูลกระหม่อมแก้ว มีบุญก็ทรงบังคับให้สัญญาได้ข้างเดียว แล้วก็ทิ้งบาหยันให้มันถือสัญญา ให้มันคอนร่าอยู่อย่าเหลียวนะเพคะ ทูลกระหม่อมแก้ว
อิเหนา พุ่ทโธ่ พี่พูดอะไรยังนั้น พี่เคยจับปดฉันได้ขี่ที
บาหยัน ก็ทูลหม่อมแก้วไม่ได้ทรงสัญญา จะเอาปดไหนมา ปดไม่มี
อิเหนา ฉันถือว่าการที่ฉันทำนี้ หนักยิ่งกว่าร้อยเท่าคำสัญญา
บาหยัน นึกแต่ในพระทัย เอาปดที่ไหนมา
อิเหนา ถ้าพี่อยากได้ก็ไม่ยากดอกกะสัญญา เอาเถอะเป็นเลิกกันเรื่องหมันหยา แม้นมิได้สมหมายก็จะตายอยู่ดาหา พอหรือยังล่ะ
บาหยัน ที่ทรงนี้ก็ดีละเพคะ แต่ว่ายังไม่รับ_
ปะเสหรัน ไฮ้ พูดร่ำไรแม่บาหยัน กงการอะไรของหล่อนน่ะ ไปคาดไปคั้น แต่ที่แล้วมาน่ะยังไม่พอหรือยังไปต่อกะท่าน ทูลหม่อมแก้วอย่าทรงพระวิตกถึงหม่อมฉันทั้งสี่ ถ้าแม้นทรงดีก็เหมือนกัน
อิเหนา ปะลาหงัน
ปะลาหงัน ถ้าทรงอย่างไร เป็นข้าก็ต้องเป็นไปอย่างนั้น
อิเหนา ส้าเหง็ด
ส้าเหง็ด มิให้จับเท็จกะหม่อมฉัน ถ้าทรงใช้ไม่มีผิด ก็คงช่วยคิดจนสุดปัญญา
อิเหนา อือเป็นเสร็จกัน ยังแต่พี่บาหยันของข้า
บาหยัน บาหยันน่ะหรือ อย่าตกพระทัย ถึงทรงทิ้งเสียก็คงจะคอนคำสัตย์เที่ยวร่อนกว่าจะขาดใจ
อิเหนา ขอบใจพี่แล้วพี่ชื่นใจ เกิดมาเป็นอิเหนากะเขาที ที่จะทิ้งให้พี่คอนเปล่าอย่าสงสัย
มะดีหวี พ่อ พ่อ พ่อมัวแต่พูดอยู่อย่างนี้ เมื่อไรแม่จะได้ไป ไหนว่าถ้าแม่สัญญาแล้วพ่อจะวางน้องให้ รักน้องสงสารน้อง อย่าให้มัวหมองได้ วางน้องเสียเถอะพ่อคุณ ซิ ซิ

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ