๑๒

เตียปังเชียง เฮงตัด เตียจุน ได้ฟังจงเล่าซิวพูดดังนั้นจึงว่า ท่านพูดเปรียบเทียบนั้นข้าพเจ้าก็เข้าใจอยู่ แต่ข้าพเจ้าทั้งสามนี้หาเห็นกับผู้ใดไม่ตั้งใจทำราชการฉลองพระเดชพระคุณพระเจ้าแผ่นดินโดยสุจริต เห็นว่างักฮุยนี้รูปร่างหน้าตาสติปัญญาไม่สมกับที่จอหงวนจึงได้ให้ไล่เสีย เมื่อท่านพูดติดใจอยู่ดังนี้ก็จะต้องให้ลองฝีมือกับชาเลียงอ๋อง จงเล่าซิวได้ฟังก็ว่าตามแต่ท่านเถิด เตียปังเชียงจึงให้งักฮุยกับชาเลียงอ๋องยิงเกาทัณฑ์ดูฝีมือกัน แต่ให้งักฮุยยิงก่อน สั่งให้ทหารออกไปปักเป้าไกลร้อยยี่สิบก้าว แล้วเรียกทหารเข้ามากระซิบสั่งอีกว่า ให้ปักเป้าไกลสองร้อยยี่สิบก้าว ทหารก็ออกไปปักเป้าไกลตามเตียปังเชียงกระซิบสั่ง เตียปังเชียงจึงพูดกับงักฮุยว่า เป้าปักแล้วเจ้าจงไปยิงให้เราดูฝีมือก่อน ชาเลียงอ๋องนั้นให้ยิงต่อภายหลัง งักฮุยก็ถือเกาทัณฑ์ออกมากลางสนาม เห็นเป้าปักไกลกว่าร้อยยี่สิบก้าวก็มิได้ครั่นคร้าม น้าวเกาทัณฑ์ยิงไปถูกเป้าทั้งเก้าครั้ง แต่บรรดาขุนนางและทหารราษฎรซึ่งพากันมาดูก็ร้องสรรเสริญขึ้นพร้อมกันว่า งักฮุยมีฝีมือ ยิงเกาทัณฑ์แม่นแท้ ทหารที่รักษาเป้าก็ชักเอาเป้ามาให้เตียปังเชียงดู แผลลูกเกาทัณฑ์ติดพันอยู่ในวงเป้าทั้งเก้าแผล เตียปังเชียงจึงว่ายิงเกาทัณฑ์เก้าครั้งเท่านี้ จะชมว่าฝีมือดีเป็นเอกกระไรได้ จงเล่าซิวจึงว่าให้ชาเลียงอ๋องออกไปยิงเกาทัณฑ์ดูฝีมือให้เห็นบ้าง เตียปังเชียงได้ฟังก็นิ่งเสีย ชาเลียงอ๋องเห็นงักฮุยมีฝีมือเกาทัณฑ์แม่นยำก็ไม่ออกไปยิง พูดว่างักฮุยยิงเป้าถูกเก้าครั้งข้าพเจ้าจะยิงบ้างก็จะถูกเป้าเก้าครั้งเหมือนกัน จะไม่รู้ว่าผู้ใดมีฝีมือ ขอออกไปซ้อมทดลองเพลงอาวุธกันเถิด จึงจะรู้ว่าผู้ใดมีฝีมือเข้มแข็งกว่ากัน จงเล่าซิวได้ฟังก็เข้าใจแน่ว่าชาเลียงอ๋องสู้ฝีมืองักฮุยไม่ได้ก็นิ่งเสีย เตียปังเชียงพูดว่าซึ่งชาเลียงอ๋องว่ามานี้ถูกต้อง งักฮุยกับชาเลียงอ๋องจงออกไปทดลองฝีมือกันจึงจะรู้ว่าผู้ใดดี ชาเลียงอ๋องกับงักฮุยต่างคนก็ถืออาวุธออกไปกลางสนาม ชาเลียงอ๋องชักม้าเคียงเข้าไปพูดกับงักฮุยว่า เราก็รู้อยู่ว่าเจ้ามีฝีมือเข้มแข็งเราสู้ไม่ได้ แต่เราจะใคร่ได้ที่จอหงวน เจ้าจงลดมือทำแพ้เสียเถิด เราได้ที่จอหงวนแล้ว จะทำนุบำรุงให้เจ้าได้เป็นใหญ่ งักฮุยจึงตอบว่าการครั้งนี้เป็นที่ประชุมคนมีฝีมือมาแต่หัวเมืองเป็นอันมาก ตัวข้าพเจ้าก็อยากจะได้ที่จอหงวนจึงอุตส่าห์มา ถ้ายอมแพ้ท่านแล้วคนทั้งหลายเขาก็คงจะเข้าซ้อมสู้ฝีมือกับท่านอีกท่านจะสู้เขาได้หรือ ข้าพเจ้าเห็นว่าท่านมียศเป็นถึงเจ้าครองเมืองใหญ่แล้ว จะมาปรารถนาเอาที่จอหงวนนายทหารนี้เห็นไม่ควรเลย ถ้าทดลองฝีมือแพ้เขาก็จะได้ความอัปยศ จงเชื่อคำข้าพเจ้าเถิด ชาเลียงอ๋องได้ฟังก็โกรธขับม้าเข้าไปเอาง้าวฟันงักฮุย งักฮุยเอาทวนป้องปัดไว้สู้รบกันไปหลายสิบเพลง ชาเลียงอ๋องเห็นงักฮุยไม่อาจจะทำหักหาญก็ขับม้ากลับเข้ามาบอกกับเตียปังเชียงว่า งักฮุยสู้ฝีมือข้าพเจ้าไม่ได้ เตียปังเชียงว่างักฮุยสู้ฝีมือชาเลียงอ๋องไม่ได้แล้วก็ไล่ไปเสีย จงเล่าซิวจึงว่า ท่านจะให้ไล่งักฮุยไปเสียนั้นยังไม่ถูก ควรจะถามงักฮุยดูก่อน จงเล่าซิวจึงถามงักฮุยว่าเจ้าสู้ฝีมือชาเลียงอ๋องไม่ได้หรือ งักฮุยว่าข้าพเจ้าเห็นชาเลียงอ๋องเป็นเจ้าก็ไม่อาจจะรบให้เต็มกำลัง กลัวอาวุธจะถูกชาเลียงอ๋องตาย จึงได้แต่ป้องปัดรับรองไว้ ซึ่งจะแพ้ชาเลียงอ๋องนั้นหามิได้ จงเล่าซิวจึงพูดกับเตียปังเชียงว่า ซึ่งงักฮุยกับชาเลียงอ๋องจะลองฝีมือกันให้ถึงแพ้และชนะนั้นต้องทำหนังสือสัญญาคนละใบ ถ้าผู้ใดตายก็อย่าเอาโทษกัน เตียปังเชียงว่าไม่ควรจะทำ งักฮุยจึงว่าถ้าจะไม่ทำสัญญานั้นไม่ได้ ถ้าแม้นข้าพเจ้าตายก็ไม่เป็นไร ถ้าชาเลียงอ๋องตายลงก็จะเกิดความพาให้คนอื่นได้ความเดือดร้อน ข้าพเจ้าไม่ยอมจะทำสัญญาคนละฉบับ เตียปังเชียงจึงถามชาเลียงอ๋องว่าท่านจะยอมทำสัญญากับเขาหรือ ชาเลียงอ๋องก็นิ่งคิดตรึกตรองอยู่ เตียปังเชียงจึงพูดว่าท่านเป็นถึงเจ้า หน้าตางักฮุยอย่างนี้จะทำอะไรท่านได้ ชาเลียงอ๋องก็ยอมทำสัญญากันกับงักฮุยคนละฉบับ มีความว่าถ้าผู้ใดตายหรือถูกบาดเจ็บก็ไม่เอาถ้อยความแก่กัน ครั้นทำหนังสือสัญญาแล้ว งักฮุยก็ส่งให้ชาเลียงอ๋อง ชาเลียงอ๋องก็ส่งให้งักฮุย ชาเลียงอ๋องเอาสัญญานั้นให้เตียปังเชียงเก็บไว้ งักฮุยก็เอาให้จงเล่าซิวเก็บ จงเล่าซิวว่าสัญญานี้คือชีวิตของเจ้า เจ้าเก็บไว้เองเถิด งักฮุยก็เอาสัญญามาให้พี่น้องสี่คนเก็บไว้ สั่งว่าสัญญานี้เป็นสำคัญเจ้าจงเก็บสัญญาไว้ให้ดี ถ้าพี่สู้รบกับชาเลียงอ๋อง ถ้าชาเลียงอ๋องตาย พวกพ้องเขามากคงจะช่วยกันแก้ไขให้ทันท่วงที ถ้าพี่ตายแล้ว เจ้าจงพากันกลับไปบ้านอย่าอาลัยแก้แค้นทดแทนเขาเลย ข้างฝ่ายชาเลียงอ๋องก็สั่งแต่บรรดาพวกพ้องและทหารที่ตามมาว่า ถ้าเห็นเราจะเสียทีแก่งักฮุยก็จงเร่งเข้าไปช่วยให้ทัน พวกพ้องและทหารของชาเลียงอ๋องว่า ตัวท่านเป็นเจ้างักฮุยเป็นไพร่หาอาจจะทำท่านไม่ ถ้าข้าพเจ้าเห็นว่างักฮุยจะทำท่านจริงแล้วก็จะช่วยกันฆ่างักฮุยเสีย ชาเลียงอ๋องได้ยินพวกพ้องพูดดังนั้นก็มีมานะแข็งแรงขึ้น ถือง้าวขึ้นม้าตรงไปในสนามขับม้าเข้ารบกับงักฮุย งักฮุยป้องปัดอาวุธไว้ยังหาอาจจะทำให้เต็มมือไม่ ชาเลียงอ๋องเอาง้าวฟันงักฮุยหลายที สู้กันไปเป็นหลายสิบเพลง งักฮุยร้องว่าเราไม่ทำท่านท่านก็จะได้ใจหนักไป ชาเลียงอ๋องได้ฟังก็โกรธด่างักฮุยด้วยคำหยาบเป็นอันมาก งักฮุยก็โกรธรบกับชาเลียงอ๋องไปอีกหลายเพลง ชาเลียงอ๋องอ่อนกำลังลง งักฮุยเอาทวนแทงไป ชาเลียงอ๋องปัดไม่ทันถูกชายโครงข้างขวาตลอดไปข้างซ้ายชาเลียงอ๋องตกม้าลงตาย พวกพ้องและทหารของชาเลียงอ๋องก็ตรูตรงเข้าไปจะจับตัวงักฮุย พี่น้องงักฮุยสี่คนก็ถลันออกป้องกันไว้ เตียปังเชียงเห็นงักฮุยแทงชาเลียงอ๋องตายก็โกรธ ร้องสั่งให้ทหารไปเอาตัวงักฮุยเข้ามา เตียปังเชียงร้องตวาดว่างักฮุยเอ็งหาเกรงพระราชอาญาไม่ บังอาจฆ่าชาเลียงอ๋องเชื้อพระวงศ์ของพระเจ้าชาชิจงฮ่องเต้ตาย โทษเอ็งผิดต้องตายถึงสามชั่วโคตร พูดแล้วก็สั่งทหารให้เร่งเอาตัวงักฮุยไปฆ่าเสีย ทหารก็ตรูกันเข้าไปจับงักฮุย จงเล่าซิวจึงว่าได้ทำหนังสือสัญญาทัณฑ์บนไว้ เราหายอมให้จับงักฮุยไม่ เตียปังเชียงก็ไม่ฟัง จงเล่าซิวกับเตียปังเชียงทุ่มเถียงกันอื้ออึงขึ้น งูเกาน้องของงักฮุย เห็นเขาเข้ากลุ้มรุมจับงักฮุยผู้พี่ก็มีความโกรธ วิ่งเข้าไปเอากระบี่ฟันคันธงยี่ห้อสำหรับเมืองที่ปักไว้ในสนามทั้งสองธงขาดลง งูเกายกธงนั้นขึ้นชูโบกร้องว่าฮ้วน พวกบรรดาทหารและราษฎรที่มาแต่หัวเมืองและในเมืองพร้อมกันอยู่ที่สนาม เห็นเตียปังเชียงจะเอางักฮุยผู้หาความผิดมิได้ไปฆ่าเสียก็ไม่ยอม เห็นงูเกาชูธงร้องว่าฮ้วนขึ้นก็พากันร้องว่าฮ้วนเอิกเกริกขึ้นพร้อมกัน เตียปังเชียง เฮงตัด เตียจุน ขุนนางผู้กำกับทั้งสามเห็นดังนั้นก็ตกใจ จงเล่าซิวจึงว่าท่านทำการไม่ถูก คนทั้งปวงจึงได้พากันร้องฮ้วนขึ้น เราทั้งสี่เห็นจะตายในที่นี้เป็นแน่ ท่านจะฆ่างักฮุยก็ฆ่าเถิดข้าพเจ้าไม่รู้เห็นด้วย เตียปังเชียง เฮงตัด เตียจุน ว่าท่านออกตัวไปแล้วคนเหล่านี้มันมิฆ่าข้าพเจ้าทั้งสามเสียหรือ งักฮุยนั้นข้าพเจ้าไม่ว่ากล่าวแล้ว ตามแต่ท่านจะตัดสินเถิด ทหารที่จับงักฮุยไว้นั้นเห็นพวกราษฎรร้องฮ้วนขึ้นก็ตกใจปล่อยงักฮุยเสีย งักฮุยก็ออกไปหาพี่น้องทั้งสี่คน จงเล่าซิวเห็นงักฮุยหนีไปได้แล้วจึงออกไปร้องห้ามว่าท่านทั้งปวงอย่าวุ่นวายไป ความอันนี้จะผิดชอบประการใด ข้าพเจ้าจะกราบทูลพระเจ้าซ้องฮุยจงฮ่องเต้ให้ทรงตัดสินเอา คนทั้งปวงเหล่านั้นได้ฟังจงเล่าซิวร้องมาก็พากันสงบลง งักฮุยพาพี่น้องสี่คนหนีไปได้ แต่บรรดาคนที่มีฝีมือมาแต่หัวเมืองต่าง ๆ จะเข้าซ้อมทดลองเพลงอาวุธนั้น เห็นผู้กำกับไม่เป็นยุติธรรม เกิดความใหญ่ขึ้นแล้วก็พากันกลับไปบ้านเมืองเสียทั้งสิ้น

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ